Do you speak English? - No

Voordat we vertrokken naar Moskou twijfelden een aantal van ons over onze Engelse vaardigheden. Spreken we wel goed genoeg Engels of begrijpen we er straks niets van wat de Russische studenten ons vertellen? We verwachtten dat ze goed Engels zouden spreken, dus we vonden het best spannend voordat we aan de uitwisseling begonnen. Toen het eenmaal zover was en de Russische studenten in Nederland waren bleek dat nergens voor nodig te zijn. In het begin was het soms een beetje lastig, maar het wende gelukkig al snel. De Russische studenten deden hun best om ons te begrijpen en zichzelf verstaanbaar te maken. Soms hadden we onze handen en voeten wel nodig, maar we konden over het algemeen prima duidelijk maken. Het leek dus allemaal mee te vallen. Tot we in Moskou kwamen..

In Rusland kent men namelijk niet het gewone alfabet zoals we dat in Nederland kennen. Het is zeg maar een soort Chinees. Nou ja, laten we niet overdrijven, maar eenvoudig is het niet. Een P spreek je bijvoorbeeld uit als een R. Tja, vraag ons niet waarom dat zo is want wij vinden het ook nergens voor nodig. Maar goed, we moesten het er maar mee doen. Wel scheelt het dat in Moskou een grote stad is, dus genoeg behulpzame Russen die ons een handje kunnen helpen, dachten we. Iets bestellen in het Engels in een restaurant is anno 2015 niets bijzonders toch?

Al snel kwamen we erachter dat het niet zo gemakkelijk ging als we het hadden bedacht. Ons eigen Engels liet ons niet in de steek, maar het steenkolenengels van een groot deel van de Russen wel. De gemiddelde kassière en horecamedewerker spreekt alleen Russisch en lijkt het ook volledig overbodig te vinden om een beetje Engels te leren. Je hoeft dus niet aan de keukenmedewerkster van de universiteit te vragen wat voor vreemd prakje ze op je bord schept. Al vroegen een aantal van ons zich af of ze überhaupt wist wat het was, maar daar lees je later meer over.

Daarmee is het verhaal over de communicatie van de gemiddelde Russische winkel- of horecamedewerker nog niet voorbij. Aan het gezicht van de gemiddelde Rus is namelijk ook niet af te lezen wat hij of zij bedoelt, want ze kijken bijna altijd boos. Dat leverde soms lastige situaties op. Zo begonnen een aantal Russen een heel verhaal tegen ons in de supermarkt. Ze keken in ieder geval niet blij, dus misschien is het maar goed ook dat we niet konden verstaan wat deze mensen tegen ons zeiden. Wij begrepen in ieder geval niet wat we verkeerd deden, maar misschien is boodschappen doen op zijn Russisch heel anders dan in Nederland. Dat niet iedereen vloeiend Engels spreekt is niet zo gek, maar dat er mensen zijn die een heel verhaal beginnen in het Russisch nadat je hebt gezegd dat je geen Russisch spreekt vinden we wel een beetje gek. Het is schijnbaar wel heel slecht gesteld met het Engels van sommige Russen of is het misschien toch dat cultuurverschil? Wij begrijpen het in ieder geval niet.