Welkom - Велком

Zaterdagavond was het dan eindelijk zo ver. We zetten voet op Russische grond. Het eerste spannende obstakel was de douane. De strenge, strakke blikken van de in uniform gestoken dames maakten ons toch een beetje onzeker. Ik ging als eerste naar een van d

e balies om haar paspoort en visum te laten controleren. De dame in het hokje bekeek de papier en begon hevig nee te schudden. Ze vroeg me mijn bril af te zetten en inspecteerde de foto eens grondig. Met knikkende knietjes zag ik hoe de poortjes naast me klapperden toen Nicole en Incilya wel door mochten lopen. Gelukkig drukte de dame uiteindelijk toch ook op mijn papieren een dikke stempel en konden we onze bagage van de band gaan halen.

Met onze koffers gingen we richting de Aeroexpress die ons in no time richting het centrum van Moskou bracht. Omdat het donker was konden we helaas niet van het uitzicht genieten, maar we zagen hier en daar al wat restjes sneeuw opdoemen in het duister. Na de eerste kennismaking met de Moskouse metro en een kleine wandeling, waarbij Silvia over het ijs glibberde, kwamen we aan bij het prachtige universiteitsgebouw. Dit gebouw maakt deel uit van serie van 7 identieke gebouwen die verspreid door heel Moskou staan waarmee Stalin zijn stempel op de stad probeerde te drukken. Een gigantisch gebouw waarbij ons eigen schoolgebouw in Enschede opeens heel klein bleek. Toen we op onze kamers kwamen schrokken we wel een beetje. Zo mooi als de buitenkant was, zo slecht onderhouden bleken de kleine muffe kamertjes. Stuk voor stuk gooiden we snel onze ramen open omdat de bloedhete ruimtes wat door te luchten. Ondanks de kapotte wc's en de lekkende douche hadden de kamertjes ook zo hun charme waardoor we meteen een stukje van de Russische cultuur leerden kennen.

Zondagochtend zaten we allemaal vroeg aan het ontbijt. We hadden een mooie lijst opgesteld met bezienswaardigheden die we graag willen bezoeken. Met onze persoonlijke gids Harrie voorop gingen we de Moskouse metro in! De metro in Moskou is van zichzelf al een echte attractie met een aantal prachtige ondergrondse stations. Dagelijks reizen zo'n 9 miljoen mensen met de Russische 'underground' en dat is aan het geduw bij in en uitstappen wel te merken!

De eerste stop was de Christus Verlosserkathedraal. Een prachtig gebouw dat het religieuze middelpunt voor het Russisch-orthodoxe geloof in de stad is. We waren meteen onder de indruk van dit immens grote gebouw met de typerende gouden koepels. In een van onze Moskou-boekjes stond het interieur omschreven als sober met een kille uitstraling, maar wij waren het daar absoluut niet mee eens. In de kathedraal, die gevuld was met toeristische en religieuze bezoekers, was een prachtig koor te horen en overal waren mooie schilderingen en versieringen te zien.

De tweede bestemming was natuurlijk ook niet te missen…. Het Kremlin! Hier en daar werden we er al grapjes gemaakt over de o zo bekende leider van dit land en of we hem wellicht het Kremlin in zouden zien rijden. Eenmaal door de poortjes van de beveiliging konden we de indrukwekkende bouwwerken op het Kremlinplein bewonderen. We hadden heel veel geluk met het heerlijk, zonnige weer waardoor de gouden koepels schitterden aan de strak blauwe lucht!

Na ons bezoek aan het Kremlin liepen we van de Oude Manege, door de Alexandertuin, langs het vuur van de eeuwige soldaat naar de opgang van het Rode Plein. Dit wereldberoemde plein wordt omringd door verschillende belangrijke gebouwen zoals het Historisch Museum, het Mausoleum, het luxe warenhuis Goem en natuurlijk de sprookjesachtige Basilius Kathedraal. We hadden in de aanloop naar onze reis uiteraard al vele plaatjes bekeken en nu stonden we er dan toch echt. De verschillende koepels en torentjes in vrolijke kleurtjes maakte dat deze eye catcher ons deed denken aan het magische Disney paleis.

Na het maken van vele groepsfoto’s, Kiekjes en selfies begaven we ons naar de andere zijde van de Basilius kathedraal. De zee van bloemen die we op het muurtje langs de brug zagen liet ons niet langer twijfelen. Hier had zich niet lang geleden een drama afgespeeld. Het nieuws over de onlangs vermoorde politicus Boris Nemtsov was ons natuurlijk niet ontgaan en had ons al enige tijd bezig gehouden tijdens onze voorbereiding. We vonden het dan ook erg bijzonder om zelf op de plaats delict te staan en te zien hoe deze man hier wordt herdacht met bloemen, foto’s, teksten en kaarsjes.

We vervolgden onze weg terug naar de andere kant van het Rode Plein dit keer door het Goem-warenhuis. Een luxe warenhuis in een bijzonder pand waarin de grootste modemerken hun winkels hebben. Onze winkelinteresse ging echter iets meer uit naar een typisch Russisch souvenirtje: De Matroesjka! Op de Arbat hadden we keuze genoeg en sloegen we meteen een aantal exemplaren in en verschillende vormen en maten. Helemaal blij met onze nieuwe aankopen schoven we moe aan bij onze eerste Russische maaltijd.